O książce: 2000 / Na początku 1863 roku pojawiło się niebezpieczeństwo wojny pomiędzy koalicją anglo-francuską a Rosją. Brak nowoczesnej floty na Morzu Bałtyckim zmusił rząd rosyjski do podjęcia pilnych działań w celu ochrony Zatoki Fińskiej i morskich podejść do stolicy, ponieważ drewniane kanonierki, zbudowane w pośpiechu podczas wojny krymskiej, nie były w stanie zapewnić obrony wybrzeża i zamówione baterie pancerne (patrz artykuły zbiorcze „Pierwsze rosyjskie pancerniki”, St. Petersburg, 1999) były jeszcze w budowie. Kapitan 1. stopnia SS Lesowski i kapitan korpusu inżynierów marynarki wojennej N.A. Artseulov, wysłany w 1862 r. do Stanów Zjednoczonych. Stany Ameryki w celu zbadania budowy okrętów pancernych zwróciły uwagę Ministerstwa Morskiego na łodzie pancerne szwedzkiego inżyniera Eriksona z obrotową wieżą, których prototypem był słynny „Monitor”. opracował tzw. „Program budowy statków monitorujących” z 1863 r., który przewidywał budowę 11 monitorów (10 jednowieżowych i jednej podwójnej wieży).).